Podatek od środków transportowych
Podatek od środków transportowych jest jednym z podatków lokalnych, wobec czego właściwym organem podatkowym jest wójt (burmistrz, prezydent miasta). Organ właściwy to taki, na którego terenie znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika, a w przypadku przedsiębiorstwa wielozakładowego lub podmiotu, w którego skład wchodzą wydzielone jednostki organizacyjne - organ podatkowy, na terenie którego znajduje się zakład lub jednostka posiadająca środki transportowe podlegające opodatkowaniu. W przypadku współwłasności środka transportowego organem właściwym jest organ podatkowy odpowiedni dla osoby lub jednostki organizacyjnej, która została wpisana jako pierwsza w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.
Opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:
1) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony;
2) ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony;
3) przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton;
4) autobusy.
Obowiązek podatkowy w zakresie podatku od środków transportowych ciąży na:
- osobach fizycznych i prawnych będących właścicielami (współwłaścicielami) środków transportowych,
- jednostkach organizacyjnych niemających osobowości prawnej, na którą środek transportowy został zarejestrowany,
- posiadaczach środków transportowych zarejestrowanych na terytorium RP jako powierzonych przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu.
Obowiązek podatkowy powstaje od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
- środek transportowy został zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
- środek transportowy został nabyty (w przypadku nabycia środka transportowego zarejestrowanego),
- środek transportowy został dopuszczony ponownie do ruchu po upływie czasu, na jaki została wydana decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu tego pojazdu z ruchu.
Obowiązek podatkowy wygasa z końcem miesiąca, w którym środek transportowy został wyrejestrowany lub wydana została decyzja organu rejestrującego o czasowym wycofaniu tego pojazdu z ruchu, bądź też upłynął czas, na który pojazd powierzono.
Podatek od środków transportowych wpłaca się na rachunek właściwej gminy w dwóch ratach, proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego co do zasady w terminach do 15. lutego i do 15. września każdego roku. W sytuacji gdy obowiązek podatkowy powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których ten obowiązek istniał.
Wysokość stawek podatku od środków transportowych określa rada gminy, z tym że roczna stawka podatku od jednego środka transportowego nie może przekroczyć stawek maksymalnych wskazanych w ustawie.
Właściwą deklaracją jest deklaracja na podatek od środków transportowych DT-1 (wraz z załącznikiem DT-1/A), którą - co do zasady – składa się co roku, w terminie do 15. lutego. Wzór deklaracji określa obecnie rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie wzoru deklaracji na podatek od środków transportowych z dnia 23 grudnia 2011 roku.
Podstawa prawna:
- ustawa z dnia 14 maja 2014 roku o podatkach i opłatach lokalnych
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2011 roku w sprawie wzoru deklaracji na podatek od środków transportowych